Collectie: Klassieke Engelse Wax Jassen Woman

De oorsprong van ‘waxed cotton’, katoen dat door middel van wax geïmpregneerd wordt, gaat terug tot de 18^de eeuw. Rond 1785 kende Schotland al diverse succesvolle katoenspinnerijen.

In die tijd weefden deze Schotse spinnerijen de vlaszeilen voor de eerste Britse klippervloot.

Lijnzaadolie werd geproduceerd uit de zaadextracten van de vlasplant en de olie werd gebruikt om zeildoek waterdicht te maken. Van dit zeildoek werd zeemanskleding gemaakt, met name de bekende zeemanscape, de voorloper van de waterdichte overjas, ook wel bekend als de ‘fisherman’s slicker’. Deze capes waren volledig waterdicht maar helaas ook erg zwaar. Bovendien werd het doek bij koud weer erg stijf. Na verloop van tijd werden ze ook nog eens geel, door de lijnzaadolie en zo leidde dit tot de traditionele gele waterdichte overjas.

Ontwikkeling tot waxed cotton

Tegen midden 1800, toen de ontwikkeling van de klippers naar snellere schepen die grotere zeilen nodig hadden doorzette, bleken de vlaszeilen al snel hiervoor te zwaar.

Een nieuw katoenen zeil, gemaakt van krachtig afzonderlijk draadgaren voor zowel de boegscheerlijn als het weefsel, leverde het lichtere doek dat extra sterk was en krachtig genoeg voor de grotere zeilen. Het nieuwe katoenen doek was eveneens beter voor de waterdichte kleding. Na een behandeling met lijnzaadolie, werd het veelal gebruikt voor waterdichte kleding in de scheepvaart. Op een enkele kleine verandering na gebeurde er niet veel meer tot rond 1930.

In de dertiger jaren werd het proces om katoen te gaan impregneren met parafine wax ontwikkeld. Het leverde een absoluut waterdicht doek, dat ademend was maar geen last meer had van de stijfheid en het geel kleuren door de jaren heen, zoals het met lijnzaad geoliede doek voorheen wel kende.

Geweven in Schotland, werd het doek vervolgens geverfd in Lancashire, waarna het naar Londen werd gebracht om een speciaal koper-ammoniak behandeling te ondergaan. Daarna ging het doek terug naar Lancashire voor het impregneren met wax. Uiteindelijk kwam het terug in Schotland voor verkoop en distributie.

Het enorm conservatieve Schotse bedrijf hierachter besloot om het eindproduct niet op de thuismarkt te verkopen voor het een eerste grote test had ondergaan. In plaats daarvan kozen ze voor Nieuw Zeeland als testmarkt. Nieuw Zeeland lag immers ver weg aan de andere kant van de wereld en Nieuw Zeeland kenmerkte zich bovendien door een goed testklimaat, gematigd en nat.Ver weg, ideaal dus omdat ieder probleem dat zich voor deed verholpen kon worden zonder dat het de latere introductie op de Schotse markt kon beïnvloeden. De tests in Nieuw Zeeland overtroffen echter iedere verwachting. Het met wax geïmpregneerde katoen werd een enorm succes. Het werd zelfs het standaard fabrikaat voor regenkleding en kreeg de naam Japara, wat later door de  Schotse spinnerij als handelsmerk werd overgenomen.

Verfijning en kleuren

Na de oorlog werd gewaxt katoen in Groot Brittannië verkocht als regenkleding voor met name extreme weersomstandigheden. Boeren en jachtopzieners vormden de eerste gebruikersgroep. De motorrijders volgden en al snel werd dit een specifieke markt waarvoor dit doek heel geschikt was. Gewaxt katoen vormt, tot op de dag van vandaag, de beste basis voor de beste Europese regenkleding voor motorrijders.

Het vroegere waxdoek kende slechts twee kleuren: zwart en donker olijkfkleurig. De kleur van het doek vormde een probleem. Lange tijd was het zwart gelijkblijvend en werd de mate van olijfkleur bepaald door de hoeveelheid koper dat achter bleef na de koper-ammoniak behandeling. Bovendien varieerde de donkere olijfkleur aanzienlijk. Vanwege deze variatie in de olijfkleur, werd de ribfluwelen kraag in donker bruin op de donkere olijfkleurige jassen een traditie en nog steeds wordt aan deze combinatie traditioneel de voorkeur gegeven.

Opvallende verfijningen in produceren kwamen pas in de recente jaren. Er werd een veel lichter doek geproduceerd met nog steeds een hoge waterdichtheid, winddicht en ademend. Bovendien werd de enorme duurzaamheid eveneens één van de sterkste troeven. Er kwam een betere kleurbeheersing en een veel bredere kleurenrange werd ontwikkeld. Van de eerste boeren, jachtopzieners en motorrijders, bereikte het gewaxte katoen al snel de visser, de jager en de ruiter. Tegenwoordig heeft waxkleding geen vergelijkbaar equivalent nog aantasting op de positie in de markt. Dit geldt voor zowel de stad als op het platteland en voor zowel de casual  kleding als de betrouwbare beveiliging tegen regen, wind en vuil in werkomstandigheden.

De laatste jaren neemt het dragen van waxjassen enorm toe. Veel mensen geven er in ons regenachtige land de voorkeur aan om toch een waxjas in huis te hebben. Eveneens is er een enorme nieuwe doelgroep ontstaan, de hondenbezitter. Veel mensen geven de voorkeur aan wandelen met de hond in een goede waxjas. Naast de voordelen van wind- en waterdicht heeft hierbij het vuilafstotend vermogen een grote rol. Feitelijk is waxkleding ideaal voor alle buitenactiviteiten en buitensporten. Daarnaast kopen mensen steeds vaker een waxjas voor gewoon dagelijks gebruik. De huidige waxjassen kenmerken zich dan ook al lang niet meer door vette bovenlagen, stank, stijfheid met vreemde vouwen en veel dezelfde modellen.

Inmiddels is een complete wax collectie modieus, met veel details voor zowel de dames als de heren. Jaarlijks verschijnen er veel nieuwe modellen op de markt zodat de variatie een extra aantrekkelijk gegeven vormt.